Pão de Açúcar, Carnaval 2008

Hallo Ger Peters, Voorzitter van ‘De Keieschiéters’, Bestuur van de Carnavalsvereniging, alle Carnavalsvierders van Arcen en al de goede gevers voor de arme kinderen hier in Brasil.

Zo, zijn jullie al een beetje uitgerust van de mooie en gezellige Carnaval?

Op de eerste plaats moet ik jullie heel hartelijk BEDANKEN voor de prachtige collecte die jullie hebben gehouden voor de arme kinderen hier in Brasil. Het is prachtig om zomaar 700 Euro bij elkaar te brengen. Corry Linssen meldde het mij en ze zal het bedrag tot de laatste cent zal overmaken zoals ze dat al jaren doet. Ik vind het geweldig van de Parochianen van Arcen dat ze feesten en springen, en dat ze de minderbedeelden niet vergeten. Allemaal héél hartelijk bedankt !

Wat is het fijn om Carnaval te beginnen met de H. Mis. Ja alles op zijn tijd hé. En dat de Pastoor van de Parochie ook goed meewerkt om de zegen af te roepen voor de Carnavalsvierders. Ik vind dit erg mooi. Ik heb de foto’s kunnen bewonderen op Internet. Allemaal in de Kerk met de Carnavalspakken aan. Ik heb er echt van genoten en zal deze foto’s nog meerdere keren bekijken. Zo´n mooie bijeenkomst in de Kerk zal goed doen aan ziel en lichaam, en ook om dan daarna met veel plezier aan het springen te beginnen. Ja alles op zijn tijd hé.
Bij ons is het heel rustig geweest. Hier en daar wat trommelen en drinken. Maar de dronkelappen liggen nu wel plat. Hier in Brasil, in Rio, São Paolo, Recife en Salvador is er ontzettend Carnaval gevierd. Dat hebben jullie misschien ook wel op de TV gezien. Wat is daar een geld in gestoken! Er zijn fantasieën bij van meer dan 10.000 euro. Te gek om los te lopen, maar het is nu eenmaal traditie die ze zomaar niet in de steek laten.

Dan moet ik jullie nog vertellen waar ik jullie carnavalscentjes aan ga besteden.
11 februari begint het nieuwe schooljaar. We hebben de inschrijvingen al gedaan. Er zijn erg arme kinderen bij. Ze hebben gewoon niets. Vele moeders staan er alleen voor want hier is geen werk vanwege de droogte. Vele mannen, vaders van de gezinnen, zijn met vrachtwagens vertrokken naar de suikerrietplantages, alwaar ze heel zwaar en vuil werk verrichten. Ze verdienen een minimum loon en komen een keer in de 3 – 4 weken een paar dagen naar huis. Meer dan de helft van hun loontje is dan al op want ze moeten daarginds toch ook leven en wat drinken !! De moeder moet maar zien dat ze rondkomt met haar gezin. Vaak is er niet genoeg om het winkeltje met suiker en koffie te betalen. Het hoogstnodige.
U snapt dat er voor de school niets meer over blijft. Bij de inschrijvingen heb ik veel aan moeten horen over het verdriet en ellende die de mensen hier hebben. Ondanks dat ze nog geen potlood hebben, zijn de mensen wel al zover dat ze de kinderen naar school willen doen. Als inschrijfgeld vroeg ik 2 Reais aan een moeder (dat is ongeveer 80 cent). De moeder zei: “Zuster daar kan ik een kilo rijst voor kopen, dat heb ik niet”. En hoeveel moeders zijn er zo?
Toch vind ik het heel belangrijk dat de kinderen het voornaamste schoolmateriaal zoals boeken, schriften enz. hebben. Nu dacht ik om voor de bijdrage van de Parochianen van Arcen boeken te kopen voor de arme kinderen van de lagere school. Ik kan boeken kopen van 5 vakken in een. De prijs heb ik al opgevraagd. Deze is 58 Reais. Ik krijg dan 15% korting als ik er meer dan 15 koop dus dan kan ik er ongeveer 35 boeken van kopen. Dat is toch geweldig hé. Een hele klas nu met een boek, ik geef ze dan wel een schrift en potlood op de koop toe. Fijn hé! Dank zij jullie kan ik weer zoveel kinderen blij maken en ervoor zorgen dat ze goed kunnen studeren. Zonder studie komen ze nooit verder in hun toekomst.

Beste Ger Peters en alle ‘Keieschiéters’ en alle Parochianen nogmaals heel veel DANK, ook namens de kinderen hoor.

Extra groeten ook aan de Pastoor.

Vanuit ons heet Brasil,
Zuster Redempta Bogers

Geplaatst op 09-02-2008